วันเสาร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2560

หนังสือเสียงกฎแห่งความสำเร็จ



รวม หนังสือเสียงกฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 1-10
หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 1 เรื่อง... กฎแห่งความสำเร็จ  The Law of success (ปฐมบท)
https://youtu.be/8D6bWtHWXC0

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 2 เรื่อง... การมีเป้าหมายหลักอันมั่นคงและชัดเจน” The Law of success
https://youtu.be/_EF57lMBMzk

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 3 เรื่อง... การมีจิตใจที่จดจ่ออย่างเด่นชัน” (The Law of success)
https://youtu.be/kloLN5VPJVI

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 4 เรื่อง... การสะกดจิตตนเองให้สำเร็จ” (The Law of success)
https://youtu.be/BV-HENFjW_g

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 5 เรื่อง... เรื่อง ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และความเป็นผู้นำที่ดี
https://youtu.be/mauTaxvrwPo

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 6 เรื่อง... เรื่อง พลังแห่งจินตนาการ
หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 7 เรื่อง ความกระตือรือร้น
https://youtu.be/NxDKBvgiCAE

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 8 เรื่อง... ความสามารถในการควบคุมตนเอง
https://youtu.be/xw7hRjaXDU4

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 9 เรื่อง... การให้...ได้อะไรมากกว่าที่คิด
https://youtu.be/G4TRaTv1srQ

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 10 เรื่อง... ทำอย่างไร? จึงจะมีบุคลิกอันน่าประทับใจ
https://youtu.be/IlNeORNjU-s

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 11 เรื่อง... การคิดอย่างถูกต้องและแม่นยำ
https://youtu.be/Etao6gCiNLo

หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 12 เรื่อง... การมีสมาธิจดจ่อ เพื่อสร้างความสำเร็จ
https://youtu.be/ZGraAMTemts

วันศุกร์ที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2560

ม้วนจารึกหมายเลข 10

โดย วิษณุเวส ธนชยางกูร เมื่อ 31 มีนาคม 2012 เวลา 11:10 น.
ม้วนจารึก หมายเลข 10

ใครเลย ที่ด้อยศรัทธา เสียจน แม้เมื่อตกอยู่ในชั่วขณะแห่งความหายนะ
หรือร้าวรานใจใหญ่หลวงแล้ว ยังมิเปล่งวาจาเรียกขานเทพเจ้าที่ตนยึดมั่น

ใครเลย ที่ไม่แผดเสียงออกมา เมื่อประจัญกับภยันตรายมรณะ
หรือความเร้นลับที่อยู่นอกเหนือประสบการณ์ ความเข้าใจสามัญของตน

สัญชาตญาณที่ฝังแน่นลึกล้ำ ซึ่งหลุดอุทานออกจากปากของมนุษย์ทุกรูปนาม
เมื่อเผชิญกับความวิบัตินี้มาจากไหน

สะบัดมือของท่านใส่นัยน์ตาผู้อื่น เปลือกตาของเขาก็จะกระพริบ
เคาะใส่หัวเข่าผู้อื่น  ขาของเขาก็จะกระตุก
คุกคามผู้อื่น ด้วยอาการชวนสยองขวัญ
แล้วปากของเขาก็จะกล่าวว่า โอ้พระเจ้าด้วยปฏิกิริยาโต้ตอบลึกล้ำแบบเดียวกัน

ชีวิตของข้า ไม่จำเป็นต้องเปี่ยมไปด้วยศาสนา
เพื่อที่จะตระหนักถึงความเร้นลับอับเป็นสุดยอดของธรรมชาตินี้

สัตว์โลกทุกชนิด รวมทั้งมนุษย์ ครอบครองสัญชาตญาณ ที่จะร้องขอความช่วยเหลือ
เหตุใด เราจึงครอบครองสัญชาตญาณนี้ พรสวรรค์นี้
การร้องขอของเรา จะเป็นการสวดมนต์รูปหนึ่งหรือไม่
มันเป็นเรื่องพ้นความเข้าใจ ที่โลกซึ่งปกครองโดยกฎธรรมชาตินี้
จะประทานสัญชาตญาณ ในการร้องขอความช่วยเหลือให้แกะ หรือฬ่อ หรือนก หรือมนุษย์
เว้นแต่ว่า จะมีดวงจิตที่ยิ่งใหญ่ ได้จัดเตรียมไว้แล้วว่า เสียงร้องนั้น
ต้องถูกได้ยินโดยผู้มีอำนาจสูงสุด ซึ่งสามารถจะได้ยิน และตอบต่อเสียงร้องของเขาได้

นับแต่นี้ไป ข้าจะสวดภาวนา แต่การร้องขอความช่วยเหลือของข้า จะเป็นการร้องขอการชี้นำเท่านั้น

ข้าจะไม่สวดภาวนาเพื่อวัตถุทางโลก
ข้าจะไม่ร้องเรียกคนรับใช้ให้นำอาหารมาให้
ข้าจะไม่สั่งเจ้าของโรงเตี๊ยม ให้จัดเตรียมห้องพักให้
ข้าจะไม่สวดเพื่อทองคำ ความรัก สุขภาพที่ดี ชัยชนะอันน่าพึงใจ ชื่อเสียง ความสำเร็จ หรือความสุข

ข้าจะสวดภาวนา เพื่อการชี้นำเท่านั้น เพื่อให้วิธีการที่จะได้สิ่งเหล่านั้นมากระจ่างแก่จิตใจข้า
และคำสวดภาวนาของข้า จะได้รับคำตอบเสมอ

การชี้แนะที่ข้าแสวงหา อาจมาสู่ข้า หรืออาจไม่มา
แต่ทั้งสองนี้ ต่างมิใช่คำตอบดอกหรือ?
หากเด็กน้อยสักคนหนึ่ง รบเร้าขอขนมปังจากผู้เป็นบิดา
แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะได้ เยี่ยงนี้ ผู้เป็นบิดามิได้ตอบแล้วหรือ?

ข้าจะสวดภาวนา เพื่อการชี้นำ ข้าจะสวดภาวนาเยี่ยงนักขายคนหนึ่ง ด้วยประการดังนี้:

โอ้พระผู้สร้างแห่งสรรพสิ่ง ช่วยข้าด้วย เพราะวันนี้ ข้าออกไปเผชิญโลกอย่างเปล่าเปลือย
โดดเดี่ยว ปราศจากพระหัตถ์ของพระองค์ คอยชี้นำข้าเสียแล้ว ข้าคงเร่ร่อนไปไกลจากหนทางที่นำไปสู่ความสำเร็จ และสุขสันต์เป็นแน่

ข้ามิได้ร้องขอทองคำ หรือพัสตราภรณ์ หรือแม้แต่โอกาสซึ่งคู่ควรกับความสามารถของข้า
แต่ได้โปรดชี้นำข้า เพื่อให้ได้มาซึ่งความสามารถ ที่คู่ควรกับโอกาสของข้า
พระองค์ทรงสอนสีหราช และพญาอินทรีย์ ให้รู้จักล่าเหยื่อ และให้ฉกรรจ์ไปด้วยเขี้ยวเล็บ
โปรดสอนข้าถึงวิธีการล่าด้วยถ้อยคำ และให้ฉกรรจ์ไปด้วยความรัก
เพื่อว่าข้าจะได้เป็นสีหราชในหมู่คน และเป็นพญาอินทรีย์เมื่ออยู่ในตลาด

โปรดช่วยข้า ให้คงความสมถะอยู่ได้ ขณะฝ่าฟันอุปสรรค และความล้มเหลวทั้งมวล
แต่กระนั้น ก็โปรดอย่าได้ซ่อนเสียจากนัยน์ตาข้า ซึ่งรางวัลที่จะมาพร้อมกับชัยชนะ

 มอบหมายงานที่ผู้อื่นกระทำล้มเหลวให้ข้า
แต่กระนั้น โปรดชี้นำข้า ให้เก็บเมล็ดพันธุ์แห่งความสำเร็จ
จากความล้มเหลวของพวกเขาเหล่านั้น

ให้ข้าเผชิญกับความหวาดกลัว
ที่จะทำให้จิตวิญญาณแสยงสยอง
แต่โปรดประทานความหาญกล้า
ที่จะหัวร่อให้กับความหวั่นหวาดสงสัยนานัปการ
  
โปรดให้เวลาข้า เพียงพอที่จะบรรลุถึงเป้าหมายดั่งมุ่งมาด
แต่ช่วยทำให้ข้าใช้ชีวิตในวันนี้
ประหนึ่งเป็นวันสุดท้ายของข้า

โปรดชี้นำข้า ในการกล่าววาจา เพื่อให้ได้มาซึ่งโภคผล
แต่ช่วยให้ข้าหุบปากเงียบจากคำตำหนิติฉิน
เพื่อที่จะได้ไม่กล่าวร้ายใคร

โปรดฝึกฝนให้ข้า มั่นคงในนิสัยแห่งการพยายามแล้วพยายามเล่า
แต่ช่วยเผยหนทางให้ข้า ใช้ประโยชน์จากกฎเกณฑ์แห่งการเฉลี่ยด้วย
  ทำให้ข้าระแวดระไว ที่จะตระหนักในโอกาส
แต่โปรดประทานความอดทน ที่จะทำให้พลังของข้าแกร่งขึ้น

โปรดให้ข้าเอิบอาบด้วยนิสัยดีๆ
เพื่อว่าที่เลวๆ จะได้จ่อมจมไป
แต่ช่วยให้ข้าเมตตาสงสาร
ในความอ่อนแอของผู้อื่นด้วย

 ทรมานข้า เพื่อให้รู้ว่าทุกสิ่งย่อมผ่านไป
แต่ช่วยให้ข้าได้นับมงคลต่างๆ ในวันนี้ด้วย

โปรดให้ข้าได้ประจักษ์ความเกลียด เพื่อมันจะได้ไม่เป็นสิ่งแปลหน้า
ช่วยเติมอุ้งมือของข้า ด้วยความรักที่เปี่ยมล้น
เพื่อเปลี่ยนคนแปลกหน้า ให้กลายเป็นมิตร

แต่สิ่งทั้งมวลเหล่านี้
ขึ้นอยู่กับความปรารถนาของพระองค์
ข้าเป็นเพียงผลองุ่นกระจ้อยร่อย
และเปล่าเปลี่ยว ที่ยึดเกี่ยวอยู่กับเถา
แต่กระนั้น พระองค์ก็ยังทำให้ข้าแตกต่างจากคนอื่นๆ
               
 แน่นอนว่า ต้องมีสถานที่พิเศษสำหรับข้า
โปรดชี้นำข้าด้วย
ช่วยข้าด้วย เผยหนทางให้ข้าประจักษ์ด้วย

ให้ข้ากลายเป็นทั้งมวล
ที่พระองค์ได้ทรงวางแผนไว้สำหรับข้า
เมื่อเมล็ดพันธุ์ของข้าถูกเพาะ
และคัดเลือกแล้วโดยพระองค์
ให้ผลิสะพรั่งในสวนองุ่นแห่งโลกนี้
โปรดช่วยนักขายผู้ต่ำต้อยผู้นี้ด้วย
โปรดชี้นำข้าพระองค์ด้วยด้วยเทอญ โอ้ข้าแต่องค์สัมบูรณ์เจ้า

*****************************************************************************************************************

 ม้วนจารึก1-10

ม้วนจารึกหมายเลข 9

ความฝันทั้งมวลของข้าเปล่าค่า แผนการทั้งมวลคือธุลี
เป้าหมายดั่งมุ่งมาดไม่มีทางเป็นไปได้
ทุกประการไร้คุณค่า เว้นแต่ว่า จะลงมือกระทำ

ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
ไม่มีแผนที่ใด ไม่ว่าจะเขียนขึ้นมาอย่างละเอียดประณีต
ถี่ยิบปานใดก็ตาม สามารถพาผู้ครอบครอง เคลื่อนจากที่ๆ เขาอยู่ได้แม้แต่นิ้วเดียว
ไม่มีกฎหมายมาตราใด ไม่ว่าจะบัญญัติขึ้นมาด้วยความยุติธรรมปานใดก็ตาม
ป้องกันอาชญากรรมนี้ได้

ไม่มีม้วนจารึกใด แม้แต่ดังที่ข้าถืออยู่ในมือนี้ จะทำเงินให้แม้แต่สักเหรียญ
หรือคำอุทานแสดงความยินดีให้สักคำ

การลงมือกระทำ เพียงประการเดียว คือชุดไฟที่จุดให้แผนที่
กฎหมายม้วนจารึกนี้ ความฝันของข้า แผนการจุดมุ่งหมายของข้า
กลายเป็นพลังที่มีชีวิตขึ้นมา

                การลงมือทำคืออาหาร และน้ำ ที่หล่อเลี้ยงความสำเร็จของข้า
              
ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
การผัดวันประกันพรุ่ง ซึ่งทำให้ข้าล้าหลัง เกิดจากความกลัว
 และบัดนี้ ข้าได้ตระหนักถึงความลับ ที่ขุดขึ้นมาจากส่วนลึกของหัวใจหาญกล้าทุกดวงแล้ว

บัดนี้ ข้ารู้ว่าแล้วว่า จะพิชิตความกลัวได้  ข้าต้องกระทำทันทีโดยไม่ลังเล
และความวอกแวกในในก็จะมลายไป

บัดนี้ ข้ารู้แล้วว่า การลงมือทำ จะทำให้ราชสีห์แห่งความหวาดกลัว
ลดขนาดลงกลายเป็นมดแห่งความสงบ
ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้

นับแต่นี้ไป ข้าจะเอาเยี่ยงหิ่งห้อย ผู้ให้แสง ก็แต่เมื่อมันบิน เมื่อมันลงมือทำเท่านั้น 
 ข้าจะกลายเป็นหิ่งห้อยตัวหนึ่ง และแม้แต่ยามกลางวัน แสงของข้า ก็ยังเป็นที่มองเห็นได้
มิไยว่าดวงตะวันจะแผดกล้า
                ให้ผู้อื่นเป็นเยี่ยงผีเสื้อ ที่ประดับประดับประดาปีกสวยงาม
แต่ก็ยังต้องมีชีวิตที่ขึ้นอยู่กับการอุทิศให้ของดอกไม้
                ข้าจะเป็นเยี่ยงหิ่งห้อย และแสงของข้า จะทำให้โลกสว่างไสว
              
ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
ข้าจะไม่หลีกเลี่ยงงานในวันนี้ แล้วยกไปไว้ทำพรุ่งนี้
เพราะข้ารู้ดีว่า วันพรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง

                ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
                แม้ว่าการกระทำของข้า จะไม่ได้นำมาซึ่งความสุขหรือความสำเร็จ
เพราะการลงมือทำ แล้วล้มเหลวนั้น ดีกว่าการไม่ลงมือทำอะไร แล้วล้มเหลว
                ความสุข อาจไม่ใช่ผลไม้ที่เด็ดมาได้ด้วยการกระทำของข้า
แต่หากปราศจากการกระทำแล้ว ผลไม้ทุกลูกก็จะเหี่ยวเฉาตายคาเถา

                ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
                ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้   ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้   ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
                นับแต่นี้ไป ข้าจะท่องคำนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกชั่วโมง ทุกวัน
จนกระทั้งมันฝังแน่นกลายเป็นนิสัย เช่นเดียวกับลมหายใจของข้า
 และการกระทำที่ตามมาจะกลายเป็นสัญชาตญาณ
ประหนึ่งกระพริบของเปลือกตา
ด้วยถ้อยคำเหล่านี้  ข้าสามารถกำหนดจิตใจ  ให้กระทำทุกประการ
ที่จำเป็นต่อความสำเร็จของข้า
ด้วยถ้อยคำเหล่านี้  ข้าสามารถจะกำหนดจิตใจ  ให้เผชิญกับความท้าทายทุกรูป
ที่คนล้มเหลวหลีกเลี่ยง
ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้

ข้าจะกล่าวย้ำ ถ้อยคำนี้ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เมื่อตื่นขึ้น ข้าจะกล่าวมัน แล้วเผ่นขึ้นจากเตียง ขณะที่คนล้มเหลว ผลัดผ่อนขอหลับต่ออีกสักชั่วโมง

ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้ 
 เมื่อข้าเข้าไปในตลาด ข้าจะกล่าวมัน แล้วเผชิญกับลูกค้ารายแรกทันที
ขณะที่คนล้มเหลว  มัวใคร่ครวญว่าอาจถูกปฏิเสธได้

ข้าจะลงมือทำ ณ บัดนี้
เพราะชั่วขณะนี้ คือทั้งหมดที่ข้ามี พรุ่งนี้ คือวันทำงานที่สำรองไว้สำหรับคนเกียจคร้าน
ข้ามิใช่คนเกียจคร้าน
พรุ่งนี้ คือวันที่สิ่งเลวร้ายกลายเป็นดี
ข้ามิใช่คนเลวร้าย
พรุ่งนี้ คือวันที่คนอ่อนแอ กลายเป็นคนแข็งแรง
ข้ามิใช่คนอ่อนแอ
พรุ่งนี้ คือวันที่คนล้มเหลว ประสพความสำเร็จ
ข้ามิใช่คนล้มเหลว

ข้าจะกระทำ ณ บัดนี้
เมื่อพญาสิงห์หิว มันก็กิน เมื่อพญาอินทรีย์กระหายมันก็ดื่ม
หากมิกระทำเช่นนั้น ทั้งสองย่อมวิบัติ

ข้าหิวความสำเร็จ  ข้ากระหายความสุข  และความสงบแห่งจิตใจ  หากมิได้ลงมือกระทำ
ข้าย่อมวิบัติ อยู่ในชีวิตที่ล้มล้มเหลว ทุกข์ทรมาน ผ่านราตรีที่มิอาจหลับตาลงได้
ข้าจะประกาศิต  และข้าจะเชื่อฟังคำประกาศิตของตัวข้าเอง
ข้าจะลงมือกระทำ ณ บัดนี้

ความสำเร็จไม่เคยคอยใคร หากข้าผัดผ่อน นางย่อมโผผินสู่อ้อมอกของผู้อื่น (เขาย่อมโผผินสู่อ้อมอกของหญิงอื่น) แล้วสาบสูญจากข้าชั่วนิรันดร์

                ที่นี่ เวลานี้ และข้าคือชายชาตรีผู้นั้น
                (ที่นี่ เวลานี้ และข้าคืออิสตรีผู้นั้น)

ม้วนจารึกหมายเลข 8

โดย วิษณุเวส ธนชยางกูร เมื่อ 24 ตุลาคม 2011 เวลา 13:55 น.
ม้วนจารึก หมายเลข 8

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

ใบหม่อนสัมผัสอัจฉริยภาพของมนุษย์ กลายเป็นไหม
ทุ่งดินเหนียว สัมผัสอัจฉริยภาพของมนุษย์ กลายเป็นปราสาท
ไม้ต้นไซปรัส สัมผัสอัจฉริยภาพของมนุษย์ กลายเป็นแท่นบูชา
ขนแกะ สัมผัสอัจฉริยภาพของมนุษย์ กลายเป็นพัสตราภรณ์แห่งราชันย์
หากเป็นไปได้สำหรับใบไม้ ดินเหนียว ไม้ และขนสัตว์ ที่จะทวีคูณขึ้นนับร้อยนับพันเท่า ด้วยน้ำมือมนุษย์
เหตุใด ข้าจึงทำได้เช่นเดียวกันกับตัวข้าไม่ได้?

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

ข้าเป็นประหนึ่งเมล็ดข้าวสาลีเมล็ดหนึ่ง ซึ่งต้องเผชิญ
อนาคตอย่างใดอย่างหนึ่งในสามประการ
อาจถูกเก็บใส่กระสอบ  โยนหมกเอาไว้จนได้ที่ จึงนำมาเลี้ยงสุกร
หรืออาจบดเป็นแป้ง เพื่อทำขนมปัง
หรืออาจหว่านลงดิน แล้วงอกงามขึ้นจนยอดสีทอง
แยกออกจากกันเป็นรวง ซึ่งให้เมล็ดนับพัน จากเมล็ดเดียวกัน
ข้าเป็นประหนึ่งเมล็ดข้าวสาลี แต่มีข้อแตกต่างประการหนึ่ง
ข้าวมิอาจเลือกได้ว่าจะถูกนำไปเลี้ยงสุกรบดเป็นขนมปัง หรืองอกงามให้รวงทวีคูณขึ้นอีกนับพัน
ข้ามีทางเลือก ข้าจะไม่ยอมให้ชีวิตตนเอง กลายเป็นอาหารหมู หรือถูกบดป่นด้วยศิลาแห่งความล้มเหลวสิ้นหวัง จนละเอียดราบ และถูกกลืนไปด้วยเจตจำนงของผู้อื่น

วันนี้ข้า จะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

จะงอกงามและทวีคูณขึ้นได้นั้น จำเป็นต้องเพาะเมล็ดข้าวสาลี
 ลงในความมืดมิดของเนื้อดินความล้มเหลว สิ้นหวัง เขลา และไร้ความสามารถของข้า
คือความมืดมิดที่ข้าจะต้องถูกเพาะลงไป เพื่องอกงามและเก็บเกี่ยว
บัดนี้ ประหนึ่งเมล็ดข้าวสาลี ซึ่งจะผลิพุ่งงามสะพรั่ง ได้ ก็ด้วยการหล่อเลี้ยงของสายฝน แสงตะวัน และสายลมอุ่น 

ข้าเองก็เช่นกัน ต้องหล่อเลี้ยงร่างกาย และจิตใจ เพื่อสนองความฝันให้สมใจ
แต่การจะเติบโตให้เต็มสภาพได้นั้น ข้าวสาลี ต้องรอการประทานจากธรรมชาติ 

ข้าไม่ เพราะข้ามีพลังที่จะเลือกซะตากรรมของตนเอง
วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า
แล้วข้าจะบรรลุจุดหมายเช่นนั้น ได้อย่างไรเล่า?
แรกสุด ข้าจะตั้งเป้าหมายสำหรับ แต่ละวัน สัปดาห์ เดือน ปี และทั้งชีวิตของข้า
เช่นเดียวกับที่ฝนต้องตกลงมา ก่อนที่เปลือกเมล็ดข้าว สาลีจะแตกปริ และงอกงามบานสะพรั่ง

ข้าต้องตั้งจุดประสงค์
ก่อนที่จะก่อรูปชีวิตตนเอง
ในการตั้งเป้าหมาย ข้าจะพิจารณาสิ่งที่กระทำได้ดีที่สุดในอดีต แล้วทวีคูณมันขึ้นร้อยเท่า
นี่จะเป็นมาตรฐานการใช้ชีวิตในอนาคตของข้า

ข้าจะไม่ต้องวิตกกังวลอีกว่า เป้าหมายของตนจะสูงเกินไป
เพราะการเล็งหอกในมือไปยังดวงจันทร์ แล้วพุ่งไปถูกนกอินทรี
จะไม่ดีกว่าเล็งนกอินทรี แล้วพุ่งไปถูกก้อนหินหรอกหรือ?
วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

ความสูงของเป้าหมาย จะไม่ทำให้ข้าหวั่น
ถึงแม้จะต้องหน้าคะมำบ่อยครั้งกว่าจะเอื้อมถึง
ถ้าล้ม ข้าจะลุกขึ้นมาใหม่ การล้มจะไม่ทำให้ข้าทุกข์ใจ
เพราะมนุษย์ทุกคนต้องล้ม ไส้เดือนเท่านั้นที่ไม่เคยล้ม

ข้าไม่ใช่ไส้เดือน ข้าไม่ใช่ต้นหอม ข้าไม่ใช่แกะ ข้าเป็นคน
ปล่อยให้คนอื่นสร้างถ้ำด้วยคนเดียวเหนียวไปเถิด ข้าจะสร้างปราสาทของข้าขึ้นมา

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า
และเช่นเดียวกับที่ดวงตะวัน ต้องให้ความอบอุ่นกับต้นอ่อนของข้าวสาลี เพื่อที่มันจะได้งอกงาม
ถ้อยความในม้วนจารึกนี้ ก็จะให้ความสามารถถึงที่สุด
แต่กระนั้น พรุ้งนี้ ข้าก็จะปีนให้สูงกว่าวันนี้ และวันต่อไป ก็จะสูงขึ้นไปอีก
ทำให้ดีกว่าผู้อื่นนั้น เป็นเรื่องไม่สำคัญ แต่ทำให้ ดีกว่าที่ตัวเองเคยทำมาถือเป็นสุดยอด

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

และเช่นเดียวกับที่สายลมอบอุ่น โอบไล้ข้าวสาลี ให้งอกงามบริบูรณ์
ลมกระแสเดียวกันก็หอบพาเสียงของ ข้าไปสู่ผู้สดับ
และถ้อยคำของข้า จะประกาศถึงจุดมุ่งหมาย เมื่อกล่าวแล้ว

ข้าไม่คืนคำ มิเช่นนั้น ย่อมไร้เกียรติ
ข้าจะเป็นศาสดาพยากรณ์ของตนเอง แม้ว่าทุกคน จะหัวเราะสิ่งข้าประกาศออกไป
แต่พวกเขาย่อมได้ยินแผนการของข้า รู้ความใฝ่ฝันของข้า
ข้าย่อมไม่มีทางหลบลี้ จนกว่าจะทำให้คำพูดที่กล่าวไป เป็นจริงขึ้นมา

วันนี้ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

ข้าจะไม่ยอมกระทำอาชญากรรมร้ายแรง โดยตั้งเป้าหมายไว้ต่ำไป
ข้าจะทำงานที่คนล้มเหลวไม่กล้ากระทำ
ข้าจะเอื้อมให้ไกลกว่าสิ่งที่ไขว่คว้าได้
ข้าจะไม่มีวันพอใจในการกระทำในตลาดแต่ละวัน
ข้าจะเขยิบความมุ่งมาดให้สูงขึ้นเสมอ เมื่อของเดิมบรรลุแล้ว
ข้าจะดิ้นรนให้ชั่วโมงถัดไป ดีขึ้นกว่าชั่วโมงนี้เสมอ

ข้าจะประกาศจุดมุ่งหมายของตนให้โลกรู้เสมอ

แต่ข้าจะไม่ป่าวร้องถึงความสำเร็จของตน ให้โลกเป็นฝ่ายเข้ามาหาเอง
ด้วยคำแซ่ซ้องสรรเสริญ และขอให้ข้าทรงปัญญาพอ ที่จะรับมันไว้ด้วยความถ่อมตน

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

ข้าวสาลีเพียงเมล็ดเดียว เมื่อทวีคูณขึ้นร้อยเท่า จะให้
ต้นข้าวได้อีกร้อยต้นทวีคูณมันขึ้นอีกร้อยเท่า แล้วมันจะเลี้ยงดูคนได้ทุกนครในโลกนี้
ข้ามิได้เป็นมากกว่าข้าวสาลีเมล็ดเดียวหรอกหรือ?

วันนี้ ข้าจะทวีคูณคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า

เมื่อสำเร็จแล้ว ข้าจะกระทำมันอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า
ความยิ่งใหญ่ของข้า จะเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจและฉงนฉงาย

หนังสือเสียงกฎแห่งความสำเร็จ

รวม หนังสือเสียงกฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 1 -10 หนังสือเสียง...กฎแห่งความสำเร็จ ตอนที่ 1 เรื่อง... “ กฎแห่งความสำเร็จ ”   The Law of s...